Mleko kokosowe to popularny dodatek w przepisach kuchni krajów azjatyckich i Ameryki Środkowej. Ostatnio coraz bardziej popularne jest w Europie i Ameryce Północnej, głównie wśród zwolenników zdrowego odżywiania. Kolor i smak mleka kokosowego zależne jest od zawartości tłuszczu, w którego składzie dominują nasycone kwasy tłuszczowe.

Ryż Arborio pochodzi z Włoch i został wyselekcjonowany z odmian przywiezionych z Chin. Nazwa „Arborio” pochodzi od niewielkiego miasteczka o tej samej nazwie, w okolicach którego był pierwotnie uprawiany. Jego ziarna są w charakterystycznym, okrągłym i pękatym kształcie, przez co kategoryzuje się go w grupie ryżów średnioziarnistych. Zawartość węglowodanów, białka i mikroelementów takich jak cynk, magnes, potas czy żelazo oraz witaminy z grupy B i witaminę E czyni z niego produkt chętnie wykorzystywany w diecie sportowców. Warto napomknąć, że tak jak inne odmiany ryżu nie zawiera glutenu i nie wywołuje alergii. Jako jedno z najlepiej przyswajalnych zbóż pozytywnie wpływa na układ trawienny, pracę serca, wspomaga obniżenie poziomu cholesterolu i cukru oraz poprawia odporność.

Dzika róża to roślina znana ludzkości od pokoleń. Niegdyś stosowana jako lek na wściekliznę (stąd jej angielska nazwa dog-rose), przez starożytnych rzymian używana jako wypełnienie do poduszek, mające na celu uspokajać i usypiać śpiącego. Jeden z dwu gatunków róż (róża dzika i róża fenicka) jest wymieniony w Księdze Mądrości (2,8). Świadczy to nie tylko o tym, że te dwa gatunki róż są w Izraelu pospolite, ale także kontekst wydarzeń w cytowanym fragmencie Biblii: istniał wówczas zwyczaj zakładania przez biesiadników wieńców z róż podczas uczt.

Melasa trzcinowa, nazywana także czarnym złotem, powstaje w procesie rafinowania cukru trzcinowego. Można powiedzieć, że jest to produkt uboczny tego procesu. Ma czarną barwę oraz jest gęsta, a jej smak można porównać do lukrecji, chociaż nie jest on tak intensywny. Przez lata nie wiedziano, że posiada ona tak wiele właściwości prozdrowotnych. Zanim jednak omówimy jej dobroczynne właściwości, to przede wszystkim trzeba wspomnieć, że melasa trzcinowa jest dobrym zamiennikiem białego cukru. Można nią słodzić napoje, ciasta, naleśniki albo bezpośrednio smarować chleb. Jest to zdrowsza alternatywa, bo jak wiemy nadmierne spożywanie cukru powoduje otyłość oraz zatrzymuje wodę i sól w organizmie – a tego przecież nie chcemy. Dla osób liczących kalorie dobra wiadomość, ponieważ badania pokazują, że dostarcza o około 30% mniej kalorii niż zwykły cukier.

Mąka żytnia i produkty z niej przygotowane charakteryzują się wyjątkowym smakiem, niespotykanym w wyrobach z mąki pszennej. Nie dość, że w porównaniu z mąką pszenną żytnia ma więcej węglowodanów i błonnika, a mniej białek, w szczególności glutenu, to dodatkowo lepiej absorbuje wodę co sprawia, że pieczywo na mące żytniej dłużej zachowuje świeżość. Kaloryczność mąki żytniej zależna jest od jej odmiany, patrzy się tutaj na zawartość zmielonej otoczki ziarna – w ten sposób jasna odmiana jest mniej kaloryczna od ciemnej. Charakterystyka mąki żytniej jest dosyć wyraźna i łatwa do zidentyfikowania, kiedy patrzymy na nią w sąsiedztwie mąki pszennej. Jest widocznie grubsza i ciemniejsza, nawet przy jasnych odmianach. Jej orzechowość i lekka kwaskowatość nadają wyraźnego smaku wyrobom z niej wykonanym.

Pszenica samopsza to jeden z najstarszych gatunków zbóż. Samopsza początkowo zbierana była jako dzika, dopiero później zaczęto ją hodować, co sprawiło, że powstała jej udomowiona odmiana. Stąd wyróżniamy właśnie dwa rodzaje samopszy, które rozpoznać możemy na podstawie kruchości jej łodygi. Dzikie formy mają zdecydowanie bardziej łamliwe łodygi, od tych udomowionych. Te z kolei, pozostają nienaruszone, aż do momentu ich zgniecenia.

Mięta jest ziołem, które zna niemal każdy. Już sami starożytni Rzymianie zachwycali się jej właściwościami, używając miętę nadwodną. Można wyróżnić nawet do 40 gatunków mięty oraz jej mieszanek. Głównie występuje w Europie, ale jest tak powszechną rośliną, że występuje również w Azji, Afryce, Australii, Nowej Zelandii oraz w Ameryce Południowej. Mięta jest znana przede wszystkim przez swój mocny aromat. Jest wykorzystywana nie tylko w kuchni, ale także w ziołolecznictwie.

Wiśnia to dla nas owoc lata — drzewa obfitują w jej owoce już od czerwca do końcówki sierpnia. Jednak w Azji, z której pochodzi, silnie wiąże się z wiosną i równocześnie stanowi oficjalny symbol jej nadejścia, kiedy tylko zakwitną jej białawe bądź jasnoróżowe kwiaty. Jej właściwości zauważono już w starożytności. Wiśniowe soki oraz napary z owoców czy pestek stosowano jako lekarstwa na kaszel i leczono nimi niestrawności lub zaparcia.

Drzewa oliwki rosną naturalnie w klimacie śródziemnomorskim — ich owoce dojrzewają latem, zbierane są jesienią, a do pozyskania oliwy wykorzystuje się w całości zarówno owoce, jak i nasiona w środku. Uzyskany płyn wykorzystywany jest głównie w kuchni dla podkreślenia smaku sałatek czy innych dań, jednak równie ważny jest dzisiaj w przemyśle kosmetycznym.

Drożdże to grupa mikroorganizmów, której wachlarz zastosowań wciąż się rozrasta. Choć ich właściwości zgłębiane są już od starożytności, główne zastosowanie odnalazły w przemyśle piekarniczym, piwowarskim, ale także farmaceutycznym. Zostały odkryte stosunkowo późno, bo dopiero w XVII wieku. 

Dzięki swoim właściwościom ocet jabłkowy wpasował się niemal w każdą dziedzinę dotyczącą człowieka. Już w starożytności używano go jako suplement oraz lek na przeziębienie, później jako środek do niedoczyszczonych powierzchni, a aktualnie przechodzi przełom wykorzystania w kosmetyce.

Figi są najwcześniej udomowioną przez człowieka rośliną, posiadającą szereg leczniczych właściwości oraz dającą się łatwo i długo przechowywać, a przy tym świetnie smakują i mogą być składnikiem wielu potraw.

Ponad 70% Polaków pije kawę codziennie, ponad połowa z nich nawet kilka razy dziennie. Czy można to nazwać złym nawykiem? Oczywiście, że nie. Dlaczego więc warto ją pić? Można się spotkać z opiniami, że kawa odwadnia, wypłukuje magnez, a nawet uzależnia. Dopiero w ostatnich dekadach zaczęto doceniać jej właściwości prozdrowotne oraz obalać liczne mity na jej temat.

Żyto i żytnie przetwory są od wieków wykorzystywane przez człowieka. Znaczna ilość dokonanych badań dowodzi o korzyściach spożywania tego zboża i jego produktów.

Amarantus to roślina, która występuje jeszcze pod inną nazwą – szarłat. Występuje ona w Polsce, choć oryginalnie pochodzi z Ameryki Południowej. Co ciekawe, Indianie uważali ją za święta roślinę, choć była także traktowana jako warzywo. Ze względu na swój piękny wygląd, jest często spotykana w ogrodzie. To z tłoczonych na zimno nasion amarantusa pozyskuje się olej.

Płaskurka to gatunek pszenicy, której właściwości doceniono już w starożytnej Mezopotamii. Warto zwrócić uwagę na to, że zboże płaskurka jest wolne od zanieczyszczeń oraz chemii, ponieważ jest ono uprawiane tradycyjnymi metodami. Pochodzi z obszarów Egiptu, Syrii, Palestyny i Mezopotamii. Ze względu na zapomnienie o tym zbożu, płaskurkę uprawiają jedynie rolnicy w województwie kujawsko-pomorskim.

Zioła szwedzkie są mieszanką 11 ziół skomponowaną najprawdopodobniej przez szwedzkiego lekarza Klausa Samsta już w XVII w. Receptura została zapomniana na długie lata, aby w latach 70 XX w. przypomniała o nich zielarka – Maria Treben.

Mangostan to owoc, który stosowany jest nie tylko w kuchni, ale także w medycynie. Ze względu na swoje właściwości często wykorzystywany jest w środkach farmakologicznych. Pochodzi z południowo-wschodniej Azji, ale występuje także w Australii i Brazylii. W związku z tym, że przechowywanie tych owoców jest trudne, najczęściej spożywa się je jako sok lub syrop.

Jagody acai pochodzą z lasów Amazonii i rosną na drzewach palmowych, które nazywają się euterpa warzywna. Z wyglądu jagody acai przypominają winogrona, lecz są od nich mniejsze. Po zerwaniu bardzo szybko tracą swoje właściwości, dlatego często są suszone lub mrożone oraz przerabiane na sok.

Gojnik, inaczej szałwia libańska lub herbata górska, występuje naturalnie na terenach górskich powyżej 1000 m n.p.m. daleko od cywilizacji ludzkiej. Ten rzadko spotykany gatunek został doceniony wieki temu za swoje niezwykłe walory smakowe i właściwości lecznicze.

Czy wiedzieliście, że orkisz to nie zawsze orkisz? Lecznicze właściwości tego ziarna są nieocenione – nawet osoby, które nie mogą spożywać glutenu, ze swobodą mogą zjeść orkisz, ponieważ zawiera lepiej przyswajalny gluten niż pszenica. Takie osoby z pewnością się cieszą, że mają alternatywę dla pszenicy, dlatego kupują coraz więcej produktów z orkiszem. Przed kupnem takich produktów, należy jednak zwrócić uwagę na takie aspekty jak skład czy odmiana.